Waarom hecht de minister zoveel belang aan het terugdringen van administratieve lasten?

‘Dat zou je haar eigenlijk zelf moeten vragen. Ik geloof wel dat het haar een gruwel is. Wat ik cynisch vind, is dat met de ene hand lasten worden gecreëerd door nieuw beleid, terwijl de andere hand bezig is deze terug te dringen. Feitelijk kan je alleen lasten terugdringen door voorwaarden en eisen te laten vallen. In de praktijk komen er alleen maar regelgeving en voorwaarden bij. Het de-vrije-hand-geven aan de markt en de transitie jeugd naar de gemeenten heeft bijgedragen aan veelvormigheid en dus aan een oerwoud aan regels en voorwaarden, waar zelfstandig gevestigden momenteel in verzuipen.’

Wat heb je namens de LVVP ingebracht? En hoe werd hierop gereageerd?
‘Wat wij hebben ingebracht is:

• Dat bureaucratie alleen vermindert door schrappen en niet door wijzigen van regels. Voorbeeld: dat verzekeraars genoegen zouden moeten nemen met een in het dossier aangetekende inspanning van aanbieders als de verwijzing niet voor 100% op orde is en een declaratie dan gewoon moeten toekennen.
• Dat budgetplafonds en ‘productmixen’ voor kleine aanbieders onzinnig en onwerkbaar zijn en dus afgeschaft moeten worden.
• Dat kwaliteit een zaak van aanbieders is en niet van verzekeraars. Dat betekent dat het kwaliteitsstatuut volledig erkend moet zijn en leidend is bij de contractering en dat eigen keurmerken van verzekeraars overbodig zijn.
• Dat er in de gecontracteerde zorg meer meerjarenafspraken moeten komen en in de niet-gecontracteerde zorg een eenduidige wijze van afrekenen wordt gehanteerd.
• Dat zorgverzekeraars in de tarieven geen eigen variaties op het NZa-tarief meer toepassen, maar slechts een percentage.
• Dat de komst van een nieuwe productstructuur kan bijdragen aan vermindering van lasten mits deze eenvoudig van opzet blijft. De komst van de dbc is door haar complexiteit gepaard gegaan met een hoge administratieve last.
• Over het algemeen werden deze punten herkend en erkend. Door verzekeraars is ter plekke erkend dat kwaliteit geen zaak is voor verzekeraars, maar dat aanbieders de kwaliteitscriteria bepalen en aanreiken. Dat vond ik winst. De belangrijkste punten zijn meegenomen in verder overleg.’

De LVVP participeert in verschillende werkgroepen en subwerkgroepen met als doel het terugdringing van de administratieve lasten. Wat vind je van de resultaten tot nu toe?
‘Wij participeren inderdaad in veel subwerkgroepen. Het is nog kort dag om te spreken over echte resultaten. Het heeft nog niet daadwerkelijk geleid tot een afname van de administratieve lasten. Dat geldt ook voor de werkgroep ‘verbeteren ict’ waar de LVVP trekker van is. Wel hebben we op dit project een tiental quick wins geïnventariseerd. Daarover communiceren we begin volgend jaar meer. Ik hoop wel dat we volgend jaar ook echt een aanzienlijke afname van de administratieve lastendruk zullen zien.’

De LVVP wordt ook trekker van de subwerkgroep ‘kwaliteitsuitvraag’. Wat hoop je dat de LVVP kan bereiken op dit onderwerp?

‘Dat er op basis van realistische kenmerken van aanbieders door financiers gekeken kan worden naar de kwaliteit van aanbieders. We hebben de afgelopen decennia veel geïnvesteerd in wezenlijk kwaliteitsbeleid: denk aan onze visitatie, het sturen op functioneren, het kwaliteitsstatuut, de ontwikkelingen binnen de BIG-structuur en het ontwikkelen van behandelrichtlijnen. Uitgangspunt moet zijn dat de professional in de spreekkamer vrij is in zijn therapeutisch handelen en op werkelijke waarde wordt afgerekend. Dat betekent dus: geen kwaliteitsuitvraag meer op last van individuele verzekeraars; dat is allemaal overbodige administratieve rompslomp. Transparantie middels het kwaliteitsstatuut, dat daarvoor in het leven is geroepen’.

‘Tot slot wens ik iedereen en zijn/haar dierbaren fijne feestdagen en een gezond en gelukkig 2017. En dat in 2017 de inspanning weer gericht mag zijn op het werken met en het welzijn van de cliënt!’